Trace of roots – up to development

Projekt skupiał się wokół pojęcia „pochodzenia” w lokalnym, regionalnym i europejskim kontekście. Obejmował wytworzenie parametrów / wskaźników / oraz materiałów mających na celu wzrost integracji osób z rodzin imigranckich, złagodzenie obaw rodowitych mieszkańców wobec imigrantów, a także przeciwdziałanie rosnącemu  poczuciu wykorzenienia.

W skład partnerstwa weszło 6 instytucji/organizacji z 5 krajów europejskich:

• Volkshochschule Leer – Leer, Niemcy
• Institut für gesellschaftswissenschaftliche Forschung, Bildung und Information – Innsbruck, Austria
• Pilpilisi Térség Foglalkoztatásáért Közhasznú egyesületisi Térség – Piliscsaba, Węgry
• A.R.S.A.P. Associazione Regionale per lo Sviluppo dell’Apprendimento Professionale – Pordenone, Włochy
• Associazione Interculturale Griot A.I.G. – Rzym, Włochy
• Fundacja Elbląg – Fundusz Lokalny Regionu Elbląskiego – Elbląg, Polska.

Partnerstwo obejmowało szerokie spektrum podmiotów (organizacje pozarządowe, instytucje, fundacja, samorząd miejski). Różnorodność organizacji w połączeniu z dużą rozpiętością geograficzną ich położenia zagwarantowało wymianę doświadczeń na wysokim poziomie oraz do wprowadzenie nowych rozwiązań.

W ramach działań projektu odbyły się spotkania partnerskie:

1. Leer (Niemcy): przedstawiona została metoda pracy związana z teatrem (edukacja teatralna), wirtualną wystawą i prezentacją archiwum w Leer . Innowacyjność archiwum polega na zastosowaniu pedagogicznego modelu zapobiegania rasistowskim działaniom.
2. Innsbruck (Austria): Centrum  FBI wniosło do projektu specjalistyczną wiedzę na temat warsztatów w oparciu o scenariusz. Przedstawiona metoda wspiera i ułatwia aktywne uczestnictwo osób z różnych grup społecznych i grup interesu.
   Ustalenie scenariusza warsztatów oferuje uczestnikom bezpośrednią możliwość dyskusji z ekspertami i decydentami na temat ich punktów widzenia, sugestii, wątpliwości.
3. Elbląg (Polska): uczestnicy zapoznali się z metodą pracy z młodzieżą oraz osobami starszymi opierającą się na stworzeniu filmu. W tym przypadku metoda ta odnosiła się do tematu ojczyzny. Powstał krótki film pt. „Ojczyzna”.
4. Budapeszt (Węgry): spotkanie poświęcone było wprowadzeniu metody mozaiki (Jigsaw Method). Zorganizowano grupy fokusowe i warsztaty na temat projektu. Stworzone zostały zasady powołania ambasadora kultury.
5. Pordenone (Włochy): podczas spotkania uczestnicy zapoznali się z metodami/inicjatywami/aktywnościami podejmowanymi przez włoskich partnerów na rzecz migrantów. Mieliśmy okazję zobaczyć przedstawienie skierowane do dzieci, gdzie zastosowano metodę teatralną). Uczestniczyliśmy w spotkaniu z przedstawicielami włoskiego parlamentu, na którym dyskutowaliśmy o „pochodzeniu” i naszych „korzeniach”.
   6. Rzym (Włochy): Podczas spotkania uczestnicy zapoznali się z inicjatywami/aktywnościami/metodami podejmowanymi przez włoskich partnerów na rzecz migrantów. Uczestniczyliśmy w spotkaniu z przedstawicielami włoskich migrantów, którzy zaprezentowali nam tradycyjną afrykańską muzykę.

   W ramach działań projektowych odbyło się 7 spotkań partnerskich w poszczególnych krajach, podczas których:
   – zapoznaliśmy się z działalnością organizacji/instytucji partnerskich
   – zapoznaliśmy się z innowacyjnymi i kreatywnymi metodami pracy partnerów: w oparciu o scenariusz (Austria), archiwum pracy pedagogicznej, wirtualne wystawy (Niemcy), tworzenie filmu (Polska), mozaika (Węgry), społeczne inicjatywy/metody na rzecz migrantów (Włochy). Metody te pozwoliły na lepsze zrozumienie pojęcia „dom” i „pochodzenie”. Mogą one być wykorzystane także w innych działaniach partnerów.
   – stworzono ulotkę oraz logo projektu, które nawiązuje do pojęcia „domu/ojczyzny”
   – opracowano plan rozpowszechniania informacji o projekcie.
   – stworzono stronę internetową projektu http://vhs-leer.de/index.php?id=367 , na której zawarte są informacje o projekcie i zrealizowanych działaniach, rezultaty, opis działalności partnerów itp.
   – wspólnie stworzono krótki film pt. „Ojczyzna”
   – stworzono wskaźniki/parametry/materiały służące poprawie integracji migrantów oraz przyczyniające się do złagodzenia obaw rodzimych mieszkańców oraz przeciwdziałające obawom rosnącego poczucia wykorzenienia.

   Na spotkania zapraszano przedstawicieli różnych grup wiekowych i społecznych co przyczyniło się do międzykulturowej, międzygeneracyjnej wymiany doświadczeń, informacji.

   Projekt został zrealizowany przy wsparciu finansowym Komisji Europejskiej w ramach programu „Uczenie się przez całe życie”.